Op het moment dat een persoon komt te overlijden kloppen er een hoop administratieve zaken bij de nabestaanden aan. Ieder die ooit een dierbare verloren heeft kan beamen dat niet alleen de week na het overlijden tot aan de uitvaart een wirwar van geregel is, maar juist ook de periode daarna nog veel uitzoekwerk en afhandeling vereist. Naast de beschikbare wensen voor de uitvaart scheelt het voor de nabestaanden als er een testament aanwezig is. Op die manier is het voor eenieder van de erfgenamen duidelijk wat de eigendommen waren van de erflater en naar wie hij wenst dat deze overgaan.
Op deze manier voorkom je hopelijk het klassieke CD van jou, CD van mij verhaal.
Naast alle tastbare goederen die we gedurende het leven verzamelen, speelt zich tegenwoordig nog een veel groter geheel af in de virtuele wereld. Denk er maar eens kort over na. Heb je een duidelijk overzicht van waar jouw naam online allemaal aan gekoppeld is? Hoeveel abonnementen, inschrijvingen en aankopen er met jouw emailadres verbonden zijn? Om nog maar te zwijgen over het oneindige aantal bijbehorende wachtwoorden wat je in een mensenleven kunt verzamelen. Heb je daarnaast zelf enig idee waar je deze informatie allemaal terug kunt vinden? En zo ja, heb je ook een veilige plek waar jouw nabestaanden dit kunnen vinden? Zijn zij daarnaast op de hoogte van jouw wensen voor het voortleven van jouw online identiteit na overlijden? Kortom; heb jij wel eens nagedacht over jouw digitale nalatenschap?
We hopen denk ik allemaal dat wanneer we komen te overlijden, dat we herinnerd zullen worden. Waar dit in de fysieke wereld achteraf zal moeten blijken, weet je voorafgaand zeker dat jouw online identiteit voor altijd zal blijven bestaan. Wat eenmaal op het internet staat, verdwijnt namelijk niet zomaar en zeker niet uit zichzelf.
Uit onderzoek is gebleken dat 50% van de Nederlands na overlijden niet meer gevonden wenst te worden op social media, maar 70% van de Nederlands heeft zijn digitale nalatenschap niet vastgelegd.
Hier valt dus nog wel wat winst in te behalen.
In de praktijk
Feit is dat we vaak meer achterlaten op het internet dan we in eerste instantie denken. Probeer daarom voor jezelf een overzicht te creëren van jouw onlineactiviteiten. Dus van welke emailservers maak je gebruik, welke socialmediakanalen gebruik je, waar sla jij je digitale bestanden op? Welke (betaalde) film, muziek, game apps gebruik je, op welke websites heb je een evt. betaald account (denk aan; nieuwssites, webshops, dienstverleners, supermarkten, datingsites etc.), maar ook; op welke administratieve websites heb je een account, (denk aan; verzekeringen, financiën, belastingzaken, pensioenen etc.)
Toen ik het bovenstaande overzicht voor het eerst onder ogen kreeg begon mijn hart wel iets sneller te kloppen. Als ik na ga hoeveel accounts ik wel niet in mijn 29 levensjaren online heb aangemaakt dan zou ik niet weten waar ik zou moeten beginnen, laat staan hoe mijn nabestaanden dit allemaal in kaart zouden moeten brengen. Hoe ik dit heb aangepakt? Ik ben met een wachtwoordmanager aan de slag gegaan. Door het invoeren van mijn emailadres kreeg ik een compleet overzicht van alle websites waar ik een account heb d.m.v. dit adres. Voor elk account geeft het systeem aan of het wachtwoord zwak of sterk is. Door gebruik te maken van een door het systeem zelf gegenereerd sterk wachtwoord ben ik in staat geweest om al mijn accounts goed te beveiligen. Naast dat het tegenwoordig steeds belangrijker wordt om je online veiligheid te monitoren kan ik nu ook al mijn wachtwoorden veilig onderbrengen onder 1 hoofdwachtwoord. Dus in plaats van al die 100 wachtwoorden die ik anders zou moeten onthouden is dat er nu maar 1.
Naast het inzichtelijk maken van al je onlineactiviteiten met bijbehorende wachtwoorden is het van belang om je digitale nalatenschap in kaart te brengen. Dus wie wil je dat er toegang krijgt tot deze wachtwoorden. Daarin kan ik me heel goed voorstellen dat je graag een onderscheidt wil maken tot de persoon die toegang krijgt tot je administratieve websites en degene die al je iCloud foto’s te zien krijgt. Veel mensen kiezen er ook tegenwoordig voor om in hun testament een (social media) executeur te benoemen die na jouw overlijden toegang verkrijgt tot jouw accounts en op de hoogte is van jouw wensen.
Wie wat wel of niet te zien krijgt en wat er met jouw online identiteit moet gebeuren kan allemaal vastgelegd worden in jouw digitale kluis. Mijn advies daarin zou zijn om gebruik te maken van een wachtwoordmanager zodat er 1 hoofdwachtwoord is die met de door jou uitgekozen persoon gedeeld wordt op het moment dat jij komt te overlijden. Wanneer je in jouw testament een executeur benoemd hebt kan hij of zij ervoor zorgen dat de juiste gegevens bij de juiste mensen terecht komen en fungeert daarmee als een soort gatekeeper voor al jouw online zaken. Vertrouwen en discretie zijn daarmee niet voor niks de kernwoorden van de register executeur.